Anneannemden ve hiç görmediğim babaannemden büyüğüm yıllardır. Bu mantığı babamdan öğrenmiştim. Ya Nazım Hikmet’ten yada Kemal Tahir’den büyük olduğu yaşa girdiğinde söylemişti bunu. Bugün doğum günümle ilgili tebriklere bakarken farkına vardım, sevgili dostum şair Refik Durbaş’ın da ölüm yıldönümüymüş. 65 yaşına adım atmakla, Refik gibi birisinin acısını yaşıyorum şu an. Yaşamını yitirdiğinde benden 13 yaş büyüktü, bugünse sadece 10 yıl. 75 olursam beraber kutlayacağız 75’e girme yılımızı.
Bugüne değin hiç anne yada babanıza “Beni neden doğurdunuz” diye soranınız oldu mu bilmiyorum ama ben de sormadım. 6 yıllık Fransa ilticamdan sonra sınırsız ve süresiz oturumla ilticayı işçi oturumuna çevirip Türkiye’ye döndüm. Bisüre Istanbul’da kaldıktan sonra Ören’e, annemin yanına gittim. Doğum günüm müydü yine tam anımsamıyorum ama annem beni neden yaptıklarını anlattı.
Ali doğmuş ve babam Ali’ye uzun uzun bakmış “Ali bana benzemiyor, 1 tane daha yapalım” demiş. Beni aldı bir gülme, annem garip garip bakıyor yüzüme. Gülüyorum çünkü babamın gençliği o kadar Ali ki, ben bile fotoğrafları gördükçe hem şaşırıyorum, hem de kıskanıyorum. Ali’nin şanssızlığı babam ve benim gibi tombik suratlı olmamasından kaynaklanıyor, babam zayıfken de tombik suratlıydı ve ben gen olarak önce bu yanını almışım, aynı Oya ablam gibi.
Size komik gelecek ama babamızı kaybettiğimizden beri Ali’nin eline bakamam. İki insanın yüzü, boyu, kilosu benzer de parmakları tıpatıp aynı olur mu, Ali’yle babamınkiler sanki fotokopi.
Bu arada babam bu lafı söylemiş ama niyeti esasında başka, aynı ablamla ağabeyim gibi biz de arka arkaya yapılan çocuklarız. Bunun bilimsel açıklaması da var, kardeş kıskançlığı en aza iniyor, ikisi de aynı oyun ve ergenlik dönemini yaşıyorlar, daha da ilginci birbirlerine, daha doğrusu büyük küçüğe tercüman oluyor. Ben konuşurmuşum, annem Ali’ye sorarmış “Ne istedi” diye. Devamlı bıcır bıcır konuştuğumuzdan Oya Ateş’in, Ali de benim dilimi öğrenmişler.
Teşekkürler Ali ve herkese…
Ahmet Nesin 
Iyi ki varsiniz 🙂
BeğenBeğen